citromobile 2017

CitroMobile 6 en 7 mei 2017

‘Joie de Vivre’ was het thema en bij een aantal clubstands spatte de vreugde er af. Persoonlijk vond ik op onze eigen stand de ballonnen (goed idee van Tijs, die ballonnen) en de in felle kleuren geschilderde dame ‘levenslustig’ genoeg voor het thema. Club Friesland had er een ode aan het ‘goede Franse leven’ van gemaakt in de vorm van een bistrootje met terrasje. Met een fraai achtergrond-landschap en heel veel mooie details. Overal volle en lege flessen met rode wijn (bleek achteraf allemaal druivensap te zijn), dozen met wijn met de namen van de stand-makers erop, op elk tafeltje heerlijk uitziende Franse kazen (piepschuim met verf en kalk), zonnebloemen, schoolbord met wat er verkocht werd (allemaal echt Friese dingen, maar dan slecht vertaald in het Frans) en natuurlijk een boel gezellige Friezen voor de uitleg. Bij de Dyane club was het soberder, maar ook daar zonnebloemen en in dit geval een vrolijk draaiende parasol. Bij de Ami-club ook een uitbundig zomer tafereel, maar dan met echte poppen. Op de stand van Citroën Nederland de mooiste nieuwe modellen, met de lichten aan. Was van verre te zien, want zoals bij vrijwel alle moderne auto’s zijn die lichten moordend (je ziet even niets meer nadat je zo’n auto tegengekomen bent), maar wel levendig.

citromobile 2017Alles te koop

De rest van CitroMobile was weer van ouds, zoals een CitroMobile hoort te zijn. Heel veel handelaren, een zeer ruim aanbod, zodat iedereen kan vinden wat hij zoekt. Of het nu documentatie is, of een puzzel voor de kleintjes, dat ene onderdeel waar je al een tijd naar op zoek bent, of een complete auto, van welk type dan ook. Of gewoon een heerlijk broodje; bij Lusciousloaf heb ik ook deze keer weer een brood gekocht voor thuis, altijd lekker.

Parkeerterrein

Ook buiten was het weer een kijkfestijn, zoals we dat van vroeger gewend zijn. Auto’s in alle soorten en maten op het parkeerterrein, ook daar voor een deel ‘te koop’. Auto’s ook uit onze buurlanden, CitroMobile is blijkbaar reden genoeg om er ‘een eindje voor om te rijden’. Van Rien de Klerk hoorde ik, dat hij op zaterdag urenlang rondgelopen heeft op het parkeerterrein (en koffie gedronken bij zijn auto) in de hoop dat de rij bij de kassa wat korter zou worden. Dat gebeurde niet, dus is hij toen toch maar in die rij gaan staan. Op zaterdag was het dus duidelijk een stuk drukker dan op zondag.

Het leukste blijft natuurlijk om allemaal bekenden tegen te komen en even een praatje te maken. Daarvoor ben je eigenlijk in hoofdzaak op dit evenement.

Irene Doorenbos