Vaderdagrit 19 juni ’22: Verslag van Jaap

Hoewel ik een grondige hekel heb aan het fenomeen Vaderdag en Moederdag leek mij de deelname aan de Vaderdagrit, georganiseerd door de Peugeotclub Nederland, toch wel eens een aardig idee. Dus hebben Carla en ik ons daarvoor ingeschreven. De rit zou plaatsvinden in een prachtig deel van Nederland, beginnend in Groesbeek en eindigend in Volkel.

Vol goede moed stapten we al vroeg in de auto, want Groesbeek is toch wel een mooi stukje rijden vanuit Amersfoort, vooral wanneer je de snelwegen vermijdt. Mooi op tijd gearriveerd, tegelijk met de eerste stevige regenbui, werden we hartelijk ontvangen in Hotel Restaurant de Wolfsberg op het overdekte terras met heerlijke koffie en gebak. Er stonden al aardig wat auto’s op de parkeerplaats opgesteld van allerlei pluimage met dien verstande dat het wel allemaal Frans was dat de klok sloeg, Peugeot, Renault, Citroën, Panhard en dan van alle leeftijden en types. Een keur aan DS-sen, TA’s, R 16-s en CX-en stond stilletjes de regen te weerstaan.  De Eenden waren echter zeer dun gezaaid, er zwommen er maar twee, één  zesje en één 12 pk. Dat was wel jammer.

De organisatie had er voor gekozen het accent van de dag vooral te leggen op de sociale component van zo’n bijeenkomst en wat minder op het aantal af te leggen kilometers. Dus bij het kopje koffie al meteen in gesprek met een trotse eigenaar van een hele mooie DS die pas onlangs had gekocht. Zijn eerste rit in clubverband dus nog een beetje onwennig.

Om half 12 was de start van de rit. Inmiddels was het droog maar het leek ons nog niet het moment het dakje op te rollen. Voorzien van een schitterend uitgevoerd routeboek en een eerste mondelinge aanwijzing om vooral bij de start op te letten de juiste straat in te slaan, stapte een ieder achter het stuur en vertrok. Tja, zoals we allemaal wel weten is Nederland gewoon heel mooi wanneer je niet op de snelweg bent en dus doorkruisten we Gelderland en Brabant met een gezapig tempo dat hoort bij wat minder vermogen.

Het aardige van een rit met andere merken en types is dat je niet steeds tegen de kont van een Eend aankijkt maar nu ook eens een TA wat langer van achteren kunt bestuderen. Het blijkt dat daar ook niet veel licht uit de achterlichtjes komt, we zijn niet de enigen.

Na 65 km kwamen we in Volkel aan bij een prachtige, tot horeca gelegenheid omgebouwde boerderij, alwaar een deel van de tuin en het (deels) overdekte terras voor de deelnemers was gereserveerd. Hier konden we genieten van een rijkelijk uitgevoerde lunch en omdat het weer zich nu van zijn goeie kant liet zien, kon dat lekker buiten. Tijdens zo’n lunch kom je dan gemakkelijk tot een geanimeerd gesprek over wat andere mensen trekt in de liefhebberij van een Franse auto en wat ze er zoal mee doen, vakantie, vooral in de garage, zelf sleutelen of alles uitbesteden.

Je hoort nog eens wat hoe het in andere clubs toe gaat en hoe de onderdelen voorziening is. Alles met elkaar heel gezellig gewoon en zeker een aanrader om ook eens mee te rijden. De rit wordt ieder jaar op Vaderdag georganiseerd en is vrij toegankelijk voor elk soort Franse auto. Dus volgend jaar 18 juni, zet het in de agenda, kunt u het ook eens proberen. Aanrader.

 

Jaap Heeringa